چرا در فعل مضارع و در حالت نصبی و جزمی، نون انتهایی جمع مؤنث – مانند دیگر نونها – حذف نمی‌شود؟
در برخی از صیغه‌های فعل مضارع، حرف نونی که در انتهای فعل قرار دارد، نشانه و علامت رفع است. از این‌رو؛ در حالت جزم(به صورت فعل امر یا مجزوم به لَم و…) یا در حالت نصب، این نون حذف می‌شود.[۱] اما نون انتهای صیغه ششم و دوازدهم فعل مضارع(جمع مؤنث غایب و مخاطب) علامت رفع نبوده تا با تغییر اعراب حذف شود، بلکه این نون، ضمیر جمع مؤنث است. از این رو، با تغییر اعراب، به جزم یا نصب، حذف نخواهد شد.[۲]
[۱]. سلیم الغلایینی، مصطفی بن محمد، جامع الدروس العربیه، ج ۲، ص ۱۶۵، بیروت، المکتبة العصریة، چاپ بیست و هشتم، ۱۴۱۴ق.
[۲]. ابن عقیل، شرح الفیه ابن مالک، محمد محیی الدین عبدالحمید، ج ۱، ص ۳۹، قاهره، دار التراث، چاپ بیستم، ۱۴۰۰ق.
منبع : اسلام کوئست
لینک کوتاه جهت انتشار در شبکه های اجتماعی:
https://www.yadali.ir/?p=285بازدید: ۱۱۹