روایاتی که به مردان توصیه می‌کند که از هم‌نشینی با زنان خودداری کنند، آیا اطلاقش شامل معاشرت با بانوان محرم نیز می‌شود؟

قرارگاه سایبری مجاهدان//  در منابع روایی توصیه‌هایی وجود دارد که مردان را از هم‌نشینی و سخن‌‌گفتن بیش از اندازه با زنان منع کرده است؛ مانند:
۱. پیامبر(ص): «… سخن گفتن با زنان را کم کنید تا به مقام بلند برسید».[۱]
۲. امام علی(ع): «… هم‌نشینی با زنان، انسان را به بلا می‌کشاند و قلب را می‌میراند …».[۲]
۳. امام صادق(ع): «سخن گفتن با زنان از دام‌های شیطان است».[۳]
۴. پیامبر(ص): «از هم‌سخن شدن با زنان بپرهیزید» … «چون هرگاه مردی با زن نامحرمی تنها شود، سومین نفر آنها شیطان است».[۴]
مراد پیشوایان دینی از این روایات آن نیست که مردان با مادران، خواهران، همسران و دیگر محارم خود معاشرت نداشته باشند و به عنوان نمونه امام علی(ع) نباید با حضرت فاطمه(س) سخن بگوید و یا امام حسین(ع) نباید با حضرت زینب(ع) معاشرت داشته باشد!
این مطلب به اندازه‌ای واضح است که راوی آخرین حدیث در بیش از هزار سال قبل نیز به این موضوع اشاره کرده و در حاشیه‌‌ای بر این حدیث اعلام کرده که این روایت تنها در مورد گفت‌وگو با بانوان نامحرم است.[۵]
این روایات حتی به معنای ممنوعیت کامل گفت‌وگو با زنان نامحرم نیست، بلکه تنها توصیه به آن است که چنین گفت‌وگوها و معاشرت‌هایی تنها در حد ضرورت باشد و در خلوت نباشد؛ زیرا شیطان در کمین است تا هم مردان و هم زنان را گمراه کرده و آنان را به روابط نامشروع بکشاند.

[۱]. تمیمی آمدی، عبد الواحد بن محمد، تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، محقق، مصحح، درایتی، مصطفی، ص ۲۵۷، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، چاپ اول، ۱۳۶۶ش.
[۲]. ابن شعبه حرانی، حسن بن علی، تحف العقول عن آل الرسول ص، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ص ۱۵۱، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق.
[۳]. ابن حیون، نعمان بن محمد مغربی، دعائم الإسلام و ذکر الحلال و الحرام و القضایا و الأحکام، محقق، مصحح، فیضی، آصف،‏ ج ۲، ص ۲۱۴، قم، مؤسسة آل البیت ع، چاپ دوم، ۱۳۸۵ق.
[۴]. همان، ج ‏۲، ص ۲۱۴.
[۵]. همان.

منبع : اسلام کوئست